De laatste loodjes...

Langzaam maar zeker komt het besef; de dagen worden korter, de Zuid-Afrikaanse winter begint haar vormen aan te nemen, alle geplande uitjes tijdens mijn stage naar het Krugerpark, Mozambique en Kaapstad zijn ondertussen afgevinkt, en bovenal: het wordt tijd om afscheid te nemen van de lieve mensen om mij heen. Tijd om alles op een rijtje te zetten.

Zoals ik al zei, de afgelopen twee maanden heb ik van twee mini-vakanties mogen genieten. Als eerste hebben Laura, Eline en ik de zon opgezocht in Ponta D'Ouro, Mozambique. Deze paar dagen stonden in het teken van zonnen op het parelwitte strand, surfen in de wilde golven, zwemmen met wilde dolfijnen en uiteraard de nodige cocktails! Alhoewel deze trip slechts een paar daagjes was, toch ben ik nog nooit zo uitgerust terug gekomen van een vakantie. Mozambique is een land waar toeristen volledig kunnen genieten van de natuur. Wij zaten weliswaar in een toeristisch badplaatsje, toch was een geasfalteerde weg nergens te vinden. Een 4x4 is dan ook een must-have in dit land. Ook al heb ik behoorlijk wat vertrouwen in mijn driving-skills, toch hebben wij de huurauto maar aan de Zuid-Afrikaanse grens laten staan.

Helaas was het na deze paar dagen weer tijd om op het werk te verschijnen. Het werk heeft zoals altijd zijn ups and downs, maar overall voel ik me nu zeker thuis in het Banqueting & Event leventje. Wel heb ik een conclusie voor mezelf kunnen trekken; operationeel werken in de gastvrijheidsindustrie zal niet mijn baan voor het leven zijn. Gelukkig heeft het Birchwood mij vele kansen gegeven om mij op management gebied te ontwikkelen. Zo ben ik de laatste tijd bezig met een groots project om de Cost per Delegate figures te herzien voor het gehele hotel. En ik kan je vertellen, voor een hotel met 665 kamers en meer dan 65 conferentiezalen is dit een behoorlijke uitdaging! Gelukkig ben ik hier zo goed als mee klaar, morgen de laatste meeting met de Finance Manager, alvorens deze nieuwe sheets in te voeren vanaf de maand Juli. D-Day morgen dus :)

En toen kwam het eerste afscheid veels te snel in zicht. Na weer een fantastisch avond in Hi-Flyerz met mijn favoriete band, diende een onverwacht afscheid zich aan. Blijkbaar is een gebrek aan communicatie niet alleen van toepassing bij Zuid-Afrikanen, ook de communicatie tussen een Nederlandse en een Zwitser en Bulgaar, loopt niet altijd even soepel. Roumen en Reto, lead vocals, bass and drums, oftewel; SUMMIT gaan op vakantie... De vrijdag dat ik in Kaapstad zat, was de laatste avond voor Summit om op te treden in Hi-Flyerz, aangezien Roumen voor een maand naar Bulgarije vertrok. Deze lieve, gezellige, rock&roll mannen, ga ik toch echt missen!

Na dit afscheid ben ik nog vijf daagjes met Laura naar Kaapstad geweest. Wat een prachtige ligging en wat een toeristische stad. Het V&A Waterfront geeft je het gevoel alsof je in Walibi rond loopt. De wijnlanden rondom Kaapstad waren wat dat betreft beter aan mij besteed en er is dan ook weer menig wijntje gedronken en menig fles 'verscheept' naar Johannesburg om vervolgens weer door te sluizen naar Nederland. Verder waren ook dit weer een paar heerlijke dagen, waar we zelfs de ultieme toerist hebben uitgehangen, door met de city hop on - hop off bus te reizen! Nooit gedacht dat ik dat ooit zou doen, maar makkelijk was het wel ;) We hebben dit uitstapje uiteraard heerlijk afgesloten met fushion-sushi en wederom een bijpassend wijntje van het Iona-huis.

In Kaapstad werd het echter ook maar wat duidelijk dat mijn stage avontuur bijna voorbij is. Het was tijd om afscheid te nemen van Mitchell, een van de vrienden die ik hier in Zuid-Afrika in korte tijd heb leren kennen. Helaas was het tijd voor hem om terug te gaan naar Nederland, om over een paar weekjes al weer af te reizen naar Zuid-Amerika: Geluksvogel... Ook Kevin en Milo zijn ondertussen vertrokken en Laura en ik zijn weer voor even terug gereisd naar Johannesburg.

Gisteren was dan het moeilijkste afscheid een feit. Wanneer je 5 maanden lang met een persoon samen woont, neemt hij toch wel een speciaal plekje in je hart in. Het waren vijf maanden vol zeuren over het werk, lachen om onze eigenzinnige huisgenoot, biertjes drinken in Hi-Flyerz, bank hangen met een wijntje en vloekend achter de ps3, het Monopoly of Risk bord: vijf maanden die ik voor geen goud had willen missen! Na de zinderende voetbalwedstrijd tussen NL -Mexico, is André vertrokken door de douane onderweg naar Nederland.

Alhoewel het staffhouse de afgelopen paar jaren een afgeladen plek was vol met studenten, de laatste tijd woonden we maar met z'n drietjes. Waar ik dacht dat ik de laatste twee weekjes in alle rust ging doorbrengen, werkend aan mijn stageverslag ( tja dat had ik toch echt te veel uitgesteld.. ) staat nu de assistent GM al op de stoep met zijn verhuisdozen. Tijd om een biertje open te trekken, lijkt me.

Lieve mensen, ik spreek jullie snel. Ik tel de dagen af dat stage afloopt, maar bovenal; de dagen dat mijn twee lieve vriendinnetjes Manouk en Mirjam landen in Johannesburg en we kunnen gaan genieten van onze vakantie.

Groetjes uit Boksburg!